Door de kat gebeten in mijn kuiten.
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond en Wil
18 Mei 2015 | Frankrijk, Chindrieux
Vandaag een heerlijke dag beleefd in de uitlopers van de Alpen. Vanaf de plek waar ik zat richting Chamberry gereden. Ik heb vervolgens de eerste de beste supermarkt aangedaan en wat broodnodige inkopen gedaan. Vervolgens een rustig plekje opgezocht waar ik een deel van de zaken die ik gekocht had als ontbijt kon nuttigen. Een paar kilometer verder op een leuk dorpspleintje vond ik een bankje.
De route richting Chamberry was goed aangegeven en via een glooiend landschap kwam ik uiteindelijk in het mooie stadje Chamberry aan. Nu had ik een probleempje want de route op mijn kaartje hield op aan het begin van de stad en begon weer aan het eind van de stad. Kortom hoe beantwoord je de vraag: 'Hoe kom ik die stad door?' Voorlopig eerst maar even rustig peddelen. Het centrum moeten we in ieder geval hebben en na wat zoeken vond ik het toerist office. Daar zat een vriendelijke juffrouw (hebben ze er in Frankrijk veel van, kan ik de liefhebbers even vertellen), die mij precies de weg uitlegde en vervolgens ook hoe ik verder moest.
Een blij kind kan niet vrolijker zijn dan ik na afloop van dit gesprek en de vrolijkheid werd nog verhoogd toen bleek dat ik echt op de goede route zat. So far, so good. Zouden de engelsen zeggen. Ik dacht nog even stiekem aan mijn vriendin Anja, die vandaag nog 500 klimmeters moest zien te overwinnen. Ik heb nog net niet gedacht bof ik even. Want jullie krijgen het misschien al door. Toen ik een maal het Lac du Bourget bereikt had, was de pret over en begon het serieuze klimwerk. Al met al kan ik zeggen Anja: Ik heb vandaag met je meegedaan. Een prachtig meer omringd door 'mooie' bergwanden. Maar als het meer groter is dan je gedacht heb en je dus omhoog moet om niet door het water te moeten fietsen, dan krijg je gewoon wat je vooraf niet echt bedacht had maar wel verdiend heb. De triatlon van Chamberry is beroemd, maar na vandaag kan ik me het voor het fietsen dat goed voorstellen.
We moesten over de 'Col du Chat (kat)' en dat was me een kuitenbijter van jewelste. Dus Anja ik kan je zonder schroom melden dat ik vandaag met je meegefietst ben en dat zeker niet op je bagagedrager. 772 hoogtemeters staan geregistreerd op de GPS.
Ik zit nu in een plaatsje aan de andere kant van het meer. De streek is zeker niet toeristisch en dat verwacht je eigenlijk niet een kleine 15 kilometer van het moderne 'Aix les Bains'. Want deze stad ligt aan de andere zijde van dit meer. Maar alle gekheid op een stokje. Ik heb wel genoten vandaag. Heerlijk weer, mooie omgeving en wat deze oude baas eigenlijk nog meer. Nu wil ik graag wat rust en ik ga mijn blog dan ook weer sluiten. Ik heb er over gedacht om morgen mijn rustdag hier te nemen maar gezien het niet echt toeristische van deze omgeving ga ik morgen toch nog een stukje door. Wellicht dat ik morgen gewoon stop in een leuke stad en daar dan mijn tentje opsla. De gereden kilometers tellen dan even niet mee in dat besluit. Jullie horen en zien het wel.
Tot morgen.
Raymond
De route richting Chamberry was goed aangegeven en via een glooiend landschap kwam ik uiteindelijk in het mooie stadje Chamberry aan. Nu had ik een probleempje want de route op mijn kaartje hield op aan het begin van de stad en begon weer aan het eind van de stad. Kortom hoe beantwoord je de vraag: 'Hoe kom ik die stad door?' Voorlopig eerst maar even rustig peddelen. Het centrum moeten we in ieder geval hebben en na wat zoeken vond ik het toerist office. Daar zat een vriendelijke juffrouw (hebben ze er in Frankrijk veel van, kan ik de liefhebbers even vertellen), die mij precies de weg uitlegde en vervolgens ook hoe ik verder moest.
Een blij kind kan niet vrolijker zijn dan ik na afloop van dit gesprek en de vrolijkheid werd nog verhoogd toen bleek dat ik echt op de goede route zat. So far, so good. Zouden de engelsen zeggen. Ik dacht nog even stiekem aan mijn vriendin Anja, die vandaag nog 500 klimmeters moest zien te overwinnen. Ik heb nog net niet gedacht bof ik even. Want jullie krijgen het misschien al door. Toen ik een maal het Lac du Bourget bereikt had, was de pret over en begon het serieuze klimwerk. Al met al kan ik zeggen Anja: Ik heb vandaag met je meegedaan. Een prachtig meer omringd door 'mooie' bergwanden. Maar als het meer groter is dan je gedacht heb en je dus omhoog moet om niet door het water te moeten fietsen, dan krijg je gewoon wat je vooraf niet echt bedacht had maar wel verdiend heb. De triatlon van Chamberry is beroemd, maar na vandaag kan ik me het voor het fietsen dat goed voorstellen.
We moesten over de 'Col du Chat (kat)' en dat was me een kuitenbijter van jewelste. Dus Anja ik kan je zonder schroom melden dat ik vandaag met je meegefietst ben en dat zeker niet op je bagagedrager. 772 hoogtemeters staan geregistreerd op de GPS.
Ik zit nu in een plaatsje aan de andere kant van het meer. De streek is zeker niet toeristisch en dat verwacht je eigenlijk niet een kleine 15 kilometer van het moderne 'Aix les Bains'. Want deze stad ligt aan de andere zijde van dit meer. Maar alle gekheid op een stokje. Ik heb wel genoten vandaag. Heerlijk weer, mooie omgeving en wat deze oude baas eigenlijk nog meer. Nu wil ik graag wat rust en ik ga mijn blog dan ook weer sluiten. Ik heb er over gedacht om morgen mijn rustdag hier te nemen maar gezien het niet echt toeristische van deze omgeving ga ik morgen toch nog een stukje door. Wellicht dat ik morgen gewoon stop in een leuke stad en daar dan mijn tentje opsla. De gereden kilometers tellen dan even niet mee in dat besluit. Jullie horen en zien het wel.
Tot morgen.
Raymond
-
18 Mei 2015 - 17:53
Truus Wennekers:
Dapper hoor, Raymond! De dag rust is je gegund!! Veel succes verder! groetjes, Truus. -
18 Mei 2015 - 18:08
Bob:
Hoi Raymond, wat kun jij heerlijk gezellig vertellen. Ik zie alles zo voor me! Ik kan me de col du chat nog best herinneren. Vlak bij jou in de buurt is ook een abdij waar de koningen van de haute savoi begraven liggen. Hautecombe volgens mij. Als je toch in de buurt bent.........
Diep respect voor je..... mn petje gaat diep af...... zetmop...... -
18 Mei 2015 - 19:33
Willem Brader:
Hoi Raymond,
Een mooi stukje proza met een geweldige woordspeling.
Je gaat weer als een speer. Sure he's a cat. Het zal niet altijd makkelijk zijn zonder je vijf vrouwen. Ik denk dat ze onze globetrotter zullen missen.
Je verhalen lees ik met plezier en moet regelmatig grinniken om je poëtische manier van schrijven.
Ga zo door en je eerste boek ligt binnenkort in de schappen bij Waanders.
Ook ik heb diep respect voor je. Ik wens je heel veel plezier tijdens je tocht.
Willem Brader -
18 Mei 2015 - 19:41
Anja Van Dijken:
ha ha ha....
Ik ging van 770 m naar 1640 m. Had meer last van de hoogte in mijn longen dan in mijn benen. Zie het meer voor me.....Hoe kom je daar door heen. Er was en man die over het water liep.
Succes morgen ik ben blij met mijn route boekje weet ik ongeveer wat ik verwachten kan. En niet zomaar een meer. -
18 Mei 2015 - 23:36
Geertje:
dag Raymond, ik had al veel respect voor wielrenners, en onze reis naar de Alpes"Huez heeft dat zeker versterkt. Maar deze fietsreis van jou maakt dat fietsen als middel om een prachtig doel te hebben, n.l. genieten van alles wat er gebeurt met jezelf en de omgeving en dit ondergaan in de omstandigheden die er zijn, een ervaring wordt waar ik van onder de indruk raak. En je beschrijft het bijzonder beeldend! Succes de komende dagen, ik blijf je volgen, Anton.......................
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
