Valka of Valga, wat is het verschil?

Vandaag staat de rit naar Valga op het programma of eigenlijk moet ik nog zeggen Valka, want ik zit nog in Letland.Maar morgen wordt het anders, dan ga ik de grens over en zit ik in Estland. In dit stadje een prestatie van niets, maar dat terzijde.

Vroeg opgestaan en de muggen hielden me al meteen gezelschap op hun niet zo vriendelijke manier. Dus na het wassen meteen al met de spuitbus in de weer om me enigszins goed te kunnen bewegen. Maar alles ging verder vlotjes dus om 8.05 (reed ik bepakt en bezakt van de camping af. In het dorp even boodschappen gedaan en middenin Cesis heb ik lekker op een bankje zitten ontbijten.

Het weer is nog niet wat er voorspeld is. Het is fris en de hemel is bedekt met een wolkendek. Voor het fietsen geen probleem want dan valt het 'altijd' mee. Nu dat heb ik geweten. Heuveltje op en heuveltje af en zeker geen Limburg gehalte (het heet hier Lets Zwitserland) maar ik zou er Letse Ardennen van maken. De heuvels op zich zijn goed te doen maar wat het zwaar maakt is het stijgingspercentage. Ik heb de eerste 50 km. van vandaag vrijwel alleen in de eerste 7 versnellingen gezeten (voor de insiders: het kleinste blad). Maar zoals ik al zei, lekker weer om te fietsen dus wat zit ik te 'zeuren'.

Om 12 uur en 50 km. verder kwam ik in Smitsene aan, waar ik in een restaurant heerlijk gegeten heb voor nog geen 5 Lats (ong, 7 euro) en dan een moet je weten dat het een schnitzel en een mooi toetje van ijs was. (Ik kreeg een schnitzel maar ik dacht dat ik kippesoep besteld had!)

De hemel was inmiddels mooi blauw geworden en dus werd het ook steeds warmer. De wind kwam uit de NoordOosthoek en die had ik dus regelmatig tegen ( voooral op de afdalingen) op de stijgingen niet want dan houdt de heuvel de wind wel tegen.

Dat gaf me weer wat moed om verder te gaan en ook het het sms'je van Wil (over een week zien we elkaar al in Sint Petersburg) gaf me goede moed. Nadien dus geestelijk en lichamelijk gesterkt toch het stukje Smitsene – Valga aangepakt. Nog steeds een kleine 50 km. Maar gezien de ervaringen van die ochtend had ik er een zwaar hoofd in. Maar dat viel achteraf reuze mee. Alle heuvels waren mooi glooiend en nu kon alles mooi op het tweede blad voor afgelegd worden. Dus van de Belgische Ardennen was ik in Midden Limburg beland. Dus nu zit ik op een redelijke tijd dit stukje te schrijven. Ik moet wel naar het centrum van de stad om het op internet te kunnen zetten.

Als je opzij kijkt kun je dan ondertussen nog steeds geweldig genieten van dit mooie land. Ik zal een foto met uiver (Ooievaar voor de niet Jannen), wel verdekt opgesteld anders kom je er niet te dicht bij. bij het verhaaltje bij plaatsen.

Morgen dus op naar Estonia. We zullen zien wat dat land ons gaat brengen.

Groeten
Raymond