Een geluk bij zowat een ongeluk

Een variatie op het spreekwoord, maar voor vandaag wel op z'n plaats.
Ik ben vandaag van Oberwesel gefahren naar Mainz. Tijdens het rijden ging alles prima maar zodra ik een stukje moest gaan klimmen en ja langs de Rijn moet je zo af en toe een meter of 10 klimmen! Sloeg mijn achterwiel helemaal naar rechts. Ik was bang dat mijn achteras gebroken was, dus bij elke stijging voor de zekerheid maar afstappen en lopen. Omdat dit niet zo vaak hoefde te gebeuren heb ik tot aan Mainz afgewacht voordat ik naar een fietsenmaker ging zoeken. Bij de 3e werd ik fatsoenlijk geholpen, de andere 2 wezen me vriendelijk maar zeer gedegen af. Wat bleek het geval, mijn schroefje was los geraakt (simpel gezegd). Dat hebben we weer vastgezet en nu spoort hij weer als een trein. Aan die mogelijkheid had ik nog nooit gedacht. Maar ja, voor alles is een eerste keer, dat je kan overkomen. Dus opnieuw wat geleerd vandaag.

Om deze reden dus vandaag niet zoveel nieuws over wat ik allemaal ben tegengekomen, ik was drukker met mijn achterwiel dan met andere zaken.

Zoals de oplettende volgers hebben kunnen lezen, is de ontmoeting met Susan mijn oudste dochter niet vandaag maar morgen. Dus ik heb morgenochtend even de tijd voor fietsonderhoud en dergelijke. Wellicht draai ik er nog een wasje doorheen.

Gisteravond op de camping een heel leuke ontmoeting gehad met een duitse kazakstaan of zeg je kazak, die ervan droomt om nog een keer naar Kazakstan te fietsen. Wellicht is de ontmoeting met mij voor hem de beslissende factor, dat hij het ooit nog eens gaat doen. Wij zullen zien.

Vanmiddag in Mainz een leuk gesprek gehad met een tweetal Duitsers. De ene was samen met z'n vrouw (Reinhard let op) op een elektrisch aangedreven fiets aan het rondrijden en dat ging hier prima. Ik zou zeggen goed voorbeeld doet goed volgen.

De tweede zat op het terras bij de camping en was geboren vlakbij het dorpje waar ik vandaag vandaan kwam. Met hem heb ik ook een heel leuk gesprek gehad over van alles en nog wat. Belangrijk was dat hij morgen de verjaardag van z'n dochter ging voeren en ik morgen Suus dus echt ontmoet.

Morgen dis een onverwacht rustdagje en dat komt mij wel uit. Dit is wat voor ogen stond, toen ik deze reis gepland heb. Rustig aan. Als het nodig is doorfietsen maar als het kan ook je rust nemen.

Het weer vandaag is fantastisch, niet te warm en niet te koud. De verwachtingen zijn dat er 2 mindere dagen komen, bewolkt, maar we zullen zien.

Voorlopig verheug ik me op de ontmoeting met Susan en Job en wie weet nog meer!

Nu ik heb de omgeving even verkend en wat is er aan de hand, de camping is min of meer de buurman van de locatie waar ik morgen met Susan heb afgesproken. Wat een ontzettend leuk stekje en ik heb de verleiding niet kunnen weerstaan om daar een hapje te gaan eten. In je eentje bezet je dan een tafeltje van 4 en het was er zo druk, dat 2 dames vroegen of ze bij mij mochten komen zitten. Je snapt van het een kwam het ander en er ontspon zich een erg leuk gesprek. Aan het eind vroeg of ik voor mijn weblog wat foto's van hen mocht maken een vriendelijke gast vroeg of hij het moest doen. Dus bij deze mogen jullie het resultaat bewonderen.

Groeten
Raymond