Er komt langzaam weer wat stroming in.
Door: Raymond
Blijf op de hoogte en volg Raymond en Wil
24 Augustus 2013 | Duitsland, Regensburg
Vanmorgen opgewekt opgestaan in het ziekenhuis, de zuster kwam snel met een kopje thee en dat heb ik heerlijk opgedronken. Daarna was het wachten geblazen of het sein kwam dat ik vandaag weer verder mocht gaan met mijn tocht. Nu dat wachten heeft tot dik na 9 uur geduurd en zoals jullie weten, wachten duurt lang ... lang ..lang.
Gelukkig kwam om ca. 9.30 de dokter de zaal, die mij vertelde dat ik mocht gaan en dat ze de verklaring daarvan aan de Alarmcentrale Eurocross zou faxen. Ik neem aan dat dat inmiddels gebeurd is en ik ben vertrokken, heb nog even met Wil en Susan gebabbeld via Skype en ben daarna uit het ziekenhuis vertrokken met een taxi naar de plek waar mijn fiets was achtergebleven.
Voor het echtpaar Müller had ik nog een klein cadeautje meegenomen, een vogelhuisje met een fiets voor de voordeur, leek me wel gepast. Frau Müller wilde het cadeau niet aannemen, dus heb ik het maar achtergelaten. Wel keg ik van hen nog allerlei lekkere dingen, zoals een heerlijke gerookte ham en wat broodjes. Natuurlijk kon ik ook een glaasje bier krijgen maar dat heb ik maar even afgewezen, dat leek me na al deze verwikkelingen, niet echt slim.
Ik heb nog even een foto van ze gemaakt en ze het adres van het weblog gegeven. Dus nu even in het Duits:
Frau und Herr Müller aus Gundelshausen. Ich bin sie sehr dankbar für alle gute sorgen. Ich wünsche ihnen und ihre sohn und tochter und ihre kleinkinder noch eine lange zeit zusammen mit einander in gesundheit und glück.
Tegen half 12 ben ik weer op de fiets gestapt en ben ik in dik een uur naar Regensburg gefietst. Ik kwam om 13.05 op de camping aan, die om 15.00 pas weer open ging. Dus toen eerst geprobeerd of ik een kamer voor de nacht kon bemachtigen. Er is hier op dit moment een of ander volksfeest aan de gang en het is er erg druk. Dus een kamer krijgen kon je vergeten, om 3 uur ben ik terug naar de camping gegaan en kon daar nog een plaatsje krijgen.
Onmiddellijk dus de Ipad en de Handy (zo noemen ze hier een mobiele telefoon) opladen omdat ik die gisteren in het ziekenhuis niet kon opladen waren ze beide geheel leeg.
Nu heb ik weer verbinding met de buitenwereld en zit hier achter het toetsenbord een gelukkig mens. Alles is weer bij het oude en morgen ga ik voor de verandering eens niet op de fiets maar pak ik de trein naar Passau.
Als dat ook nog lukt dan zit ik weer helemaal op schema en is alle leed geleden.
Vanavond nog even Regensburg verkennen en jullie horen of zien wel mettertijd of dat gelukt is.
Groeten
Raymond
Gelukkig kwam om ca. 9.30 de dokter de zaal, die mij vertelde dat ik mocht gaan en dat ze de verklaring daarvan aan de Alarmcentrale Eurocross zou faxen. Ik neem aan dat dat inmiddels gebeurd is en ik ben vertrokken, heb nog even met Wil en Susan gebabbeld via Skype en ben daarna uit het ziekenhuis vertrokken met een taxi naar de plek waar mijn fiets was achtergebleven.
Voor het echtpaar Müller had ik nog een klein cadeautje meegenomen, een vogelhuisje met een fiets voor de voordeur, leek me wel gepast. Frau Müller wilde het cadeau niet aannemen, dus heb ik het maar achtergelaten. Wel keg ik van hen nog allerlei lekkere dingen, zoals een heerlijke gerookte ham en wat broodjes. Natuurlijk kon ik ook een glaasje bier krijgen maar dat heb ik maar even afgewezen, dat leek me na al deze verwikkelingen, niet echt slim.
Ik heb nog even een foto van ze gemaakt en ze het adres van het weblog gegeven. Dus nu even in het Duits:
Frau und Herr Müller aus Gundelshausen. Ich bin sie sehr dankbar für alle gute sorgen. Ich wünsche ihnen und ihre sohn und tochter und ihre kleinkinder noch eine lange zeit zusammen mit einander in gesundheit und glück.
Tegen half 12 ben ik weer op de fiets gestapt en ben ik in dik een uur naar Regensburg gefietst. Ik kwam om 13.05 op de camping aan, die om 15.00 pas weer open ging. Dus toen eerst geprobeerd of ik een kamer voor de nacht kon bemachtigen. Er is hier op dit moment een of ander volksfeest aan de gang en het is er erg druk. Dus een kamer krijgen kon je vergeten, om 3 uur ben ik terug naar de camping gegaan en kon daar nog een plaatsje krijgen.
Onmiddellijk dus de Ipad en de Handy (zo noemen ze hier een mobiele telefoon) opladen omdat ik die gisteren in het ziekenhuis niet kon opladen waren ze beide geheel leeg.
Nu heb ik weer verbinding met de buitenwereld en zit hier achter het toetsenbord een gelukkig mens. Alles is weer bij het oude en morgen ga ik voor de verandering eens niet op de fiets maar pak ik de trein naar Passau.
Als dat ook nog lukt dan zit ik weer helemaal op schema en is alle leed geleden.
Vanavond nog even Regensburg verkennen en jullie horen of zien wel mettertijd of dat gelukt is.
Groeten
Raymond
-
24 Augustus 2013 - 17:41
Lia:
Fijn broertje dat je weer zover bent opgeknapt dat je vandaag alweer een aantal kilometers gefietst hebt. Verstandig dat je morgen met de trein gaat! En.... je laat ons deze reis ook iets doen,maar nik ben niet zo goed in verschillen zoeken dus doe ik dat maar niet. Ik hoop dat jij vandaag beter weer had dan wij hier in Londen want hier regent het de hele dag pijpenstelen. Ray als je er aan toe bent slaap lekker en trein ze morgen!! Lia -
24 Augustus 2013 - 18:18
Hennie:
Beter!!! Gelukkig maar! :D
Groetjes, Hennie -
24 Augustus 2013 - 20:09
Tiemen:
Ik denk dat je nu wel heel erg geprikkeld bent om het einddoel te halen. Maar het blijkt wel weer ellende zit in een klein steekje. Dat was pech hebben. Maar gelukkig ben je weer op weg, goed om dat te lezen. -
24 Augustus 2013 - 20:22
Simon:
Hè broertje,
Ziekenhuis? Opgeknapt? Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen? Een dag niet opgelet en dan... Ben je een ravijn ingefietst of zo? Ik zal het nog wel horen. Ik kan op je website alleen zien wat vandaag door jou is geschreven. Vandaar. Fiets ze in de trein. -
24 Augustus 2013 - 20:32
Simon:
Aah ! Gevonden. Allergische reactie na een wespenprik. Ja, daar weet ik alles van. Venijnig en gevaarlijk ook. Fiets morgen maar alsof die wesp vlak achter je zit de berg op. Het zal een motivator zijn om even een tandje bij te zetten, of niet? Maar goed, de natuur is mooi. En daar hoort de wesp ook bij. Zet hem op, jongen! Geen zoetigheid op je gezicht smeren! -
24 Augustus 2013 - 20:40
Karste En Geertje:
Dag Raymond.
Gelukkig dat je weer verder kan gaan na een nachtje logeren in het ziekenhuis.
Wat een wesp teweeg kan brengen.
Wij wensen je een goede nacht en morgen lekker verder met de trein en dan op weg naar Wenen.
Vanmiddag een leuke middag gehad in de Dominicanenkerk. Leuk even Wil te ontmoeten.het was een succes deze middag voor vrijilligers.
Van ons hartelijke groeten Karste en Geertje -
24 Augustus 2013 - 20:49
Marjo:
Tjee de verschillen heb ik dan wel niet gezocht maar kon met één oogopslag al zeggen dat dit een beter gezicht is dan gisteren (letterlijk en figuurlijk) Fijn dat je je reis uiteindelijk redelijk spoedig weer kan vervolgen en nu op richting Wenen op welke manier dan ook.
Heb je nog wat meegekregen voor het geval je nogmaals wordt geprikt?? Hopelijk reageer je niet altijd zo op een wespensteek.... Nou Raymond we lezen je avonturen wel weer. Veel plezier onderweg en geniet samen met Wil van Wenen.
Marjo -
25 Augustus 2013 - 02:04
Jacques:
ja, dat ziet er beter uit. Ja. Simon zei al in zijn pep talk: gen zoetigheid op je smeren.
Ja in het Twentse versieren ze van alles, maar mij bezorgde he een heerlijke lach.
Morgen en stad bezichtigen en de volksoploop bezien. Een stukje fietsen en dan per trein naar
Passau. In een paar dagen heb je zoal heel wat beleefd. Dus geniet van alles, tot morgen.
Jacques
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
