Sombor, grenzen verleggen

Vandaag voor mijzelf een nieuwe grens overschreden. Samen met Vincent zijn we van Hongarije naar Servië getrokken en beiden hebben wij onze beelden met betrekking tot dit land moeten bijstellen. Dus ook op een andere wijze zijn we vandaag over onze grenzen heengegaan. Servië blijkt een land waar we tot nu toe alleen maar goede dingen van hebben gezien. De grensovergang was probleemloos. Binnen een paar tellen ben je het land in. Een stempeltje in het paspoort, wat gecontroleer op een beeldscherm voor de vorm en klaar was kees. Zo willen we dat wel vaker zien. Ook de wegen nadien waarop we reden waren uitstekend tot iets minder goed maar konden er heel behoorlijk mee door. Dus met een lekker windje in de rug zijn we nu in Servië.
82 kilometer verder en dat kwam omdat het pad dat we moesten volgen aan onderhoud toe was en men er kilometers lang een dikke laag zand gestrooid had, waar je fiets tot in zijn assen in wegzakte. Daar viel echt niet op te fietsen, dus toen maar het alternatief, de gewone weg en deze was uiteindelijk zo'n 10 km korter. Dus dat hebben we ook weer mooi meegenomen.

In Sombor was/is geen camping, dus nu zitten we heel luxe in een hotel voor 1 nacht. Beide in een aparte kamer want de kamerprijs stond dat toe.
Zo dadelijk de stad verkennen en wat eten. Maar dat zal hier vast wel lukken.

Oh ja, onderweg nog wel een leuke ontmoeting met ene Theo een Duitser uit de buurt van Dresden,die van april tot nu onderweg was via de Noordkaap, Finland, de Baltische staten, Polen, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Griekenland, Macedonië, Servië en nu Hongarije onderweg was. Kortom ik voelde mij meteen een kleine jongen. Zo zie je maar weer, er is altijd een baas boven een baas.

Morgen komt er weer een gastcolumn van Vincent, voor vandaag sluit ik af met de hartelijke groeten.
Vincent en Raymond