Mannheim is Speyer geworden

Vanmorgen vroeg opgestaan of beter gezegd wakker geworden en heerlijk na liggen doezelen. Voordat je het weet is dan toch nog later dan je denkt.

Op deze camping zijn de broodjes pas om acht uur beschikbaar, dus erst douchen, tent afbreken etc. Afijn alles zat netjes op de fiets en Ray wilde vertrekken. Verd... De sleutel van de fiets, waar heb ik die. Afijn, jullie voelen hem al aankomen. Alles moest van de fiets af. En ja hoor eindelijk nadat ik werkelijk alles op de kop had gezet, in de broekzak van de broek, die ik gisteravond aan had. Mooi dom. Heb me meteen voorgenomen om dat ding altijd op dezelfde plek op te bergen!

Mooi vervolgens alles weer ingepakt en lekker ontbeten. Heerlijk peddelen, de zon op de carburateur en jullie zullen het vast niet willen geloven af en toe zelfs een heel licht windje in de rug. Het ging voorspoedig. Maar ja, bij voorspoed hoort ook tegenspoed. En die komt altijd op momenten die je niet verwacht. En ja hoor op zo'n prachtig Duits gravelpaadje, een platte. Ik denk geen probleem, spullen eraf, fiets op de kop, wiel eruit en binnenband vervangen. Zo gezegd, zo gedaan.

Nieuwe binnenband erbij, uitrollen, en oh wat een schrik, zit je in the middle of nowhere, denk je een reserve bij je te hebben maar ben je vergeten, dat je een nieuw achterwiel hebt gekocht met meer spaken. Helaas past daar niet een ventiel uit Servië in. (Te vergelijken met een ventiel uit een auto). En zo een reserveband had ik nog bij me.

Iets dat ik wel wist maar compleet was vergeten. Dus ja dan moet je plakken in je eentje. Dus pompen als een dolle en vervolgens kijken waar het gat zit. Dat lukt als je een klein gaatje hebt. Maar als het een wat groter gat is dan kun je dat vergeten. Dus goede raad is duur op zo'n moment. Temeer omdat de muggen nu wel ineens trouwplannen hebben en ik ter plekke dus wordt lek gestoken.

Er zit niets anders op lopen naar een punt, waar je andere mensen ontmoet. Zo gezegd zo gedaan. Alles weer opgepakt en lopend zo' n 1 à 2 kilometer verder. Tijdens deze wandeling door het moeras, werd ik gestoord door een omgevallen boom. Alles moest dus weer van de fiets af, over de boom heen met alles en zo weer verder. Tot overmaat van ramp viel gaandeweg de fiets ook nog een keer om en half in het water. Maar ja, we kunnen wat hebben vandaag. Op het punt waar ik meerdere fietsers/auto's kon aanhouden, hielp een vriendelijk Duits echtpaar op leeftijd me verder. Maar inmiddels was mijn huidige binnenband echt aan gort. De volgende auto was een klein vrachtwagentje en deze mijnheer wilde mij wel meenemen naar een plek waar ik een nieuwe binnenband kon kopen.

En dat bleek een vrij grote plaats te zijn aan de andere zijde van de Rijn, Germersheim,
Hij zette me keurig af bij een bouwmarkt, waar ik 2 nieuwe binnenbanden kon kopen. Ik heb hem heel hartelijk bedankt. (Scheelde mij tenminste 10 kilometer lopen). De nieuwe reserveband opgeborgen en de andere (oude) weggegooid. Vervolgens de 2e reserveband om het wiel gelegd en de boel opgepompt. En jawel alles deed het weer.

Wat kun je dan een gelukkig mens zijn als je weer op je fietsje zit en het is dan nog steeds pas 3 uur. Maar ja Mannheim aan de andere zijde van de Rijn, dat ga ik dus niet meer doen. Ik blijf lekker aan deze kant fietsen. En dat is me goed bevallen. Ik zit nu in een heel leuk stadje Speyer, zie foto's, op een achenebbiscamping, dat mag de pret niet drukken.

Dus Willem, die woordspeling op Mannheim, daar heeft de Voorzienigheid voor gezorgd, dat ik die niet hoef in te vullen.

Morgen richting Ludwigshafen en Wiesbaden en wellicht verder maar je weet maar nooit. Het weer is nu iets minder goed dan het overdag geweest is. Maar wellicht trekt het weer bij.

Morgen lees je vast weer nieuwe a