Wat een verschil
Blijf op de hoogte en volg Raymond en Wil
24 September 2013 | Macedonië, Skopje
Vandaag ben ik van Servië overgegaan naar Macedonië. Wat een verschil kon ik gelijk al constateren. De puinhopen van Servië heb ik achter me gelaten en ik tref af en toe nog een puinhoopje aan maar door de bank genomen, valt het in dit land erg mee. De huizen zijn als regel netjes geverfd, de auto's worden af en toe gewassen en de weg is gewoon minder stoffig dan in het vorige land.
Ook kom ik hier moslima's tegen en moskeeën, de mannen zijn niet zo gemakkelijk te herkennen. In ieder geval kom je deze niet in Servië tegen.
Ik ben vroeg vertrokken vanmorgen en dat was maar goed ook. Want het is uiteindelijk behoorlijk warm geworden. Ik zit nu in een hostel in een 5 persoonskamer. Weer eens wat anders. Kijken hoe aardig ze me morgenochtend nog vinden met mijn gesnurk. Nu heb ik in ieder geval heerlijk zitten kletsen met de beheerder van het hostel ook met wat Australiërs heb ik al een gesprek gevoerd maar die gaan vanavond al weer verder richting Belgrado. Dus daar zal ik niet al te zeer over uitwijden. Ik ga zo direct de stad even verkennen al ben ik wel moe van de rit. Zo'n stad als dit verdient het om even te bezichtigen. Ik kan dan vervolgens besluiten of ik morgen nog blijf of dat ik door rijdt. Dat laatste is het verstandigste als ik op tijd in Tessaloniki wil arriveren en daar heb ik tenminste 3 fietsdagen voor nodig. Ik ben er nog niet uit en jullie horen wel wat er gaat gebeuren.
Vandaag heb ik al met al lekker kunnen fietsen. Toen ik in Macedonië de weg aan het zoeken was werd ik uiteindelijk verwezen naar de M1. De hoofdautoweg. Er was nl. Geen alternatieve route voor handen. Zodra ik op deze plek aankwam stond daar een politiepatrouille, die daar snelheidscontroles aan het uitvoeren waren. Ze hielden me natuurlijk staande. Officieel mag je niet op zo'n weg fietsen. Maar het was super rustig en ik kwam uit Nederland, een mooi land volgens die meneer, dus ik moest mijn gele regenjackie aan trekken en dan mocht ik gaan. Dat heb ik dus maar gedaan. En ik moet jullie zeggen, ik heb het fantastisch gevonden. Ik zat op 567 meter hoogte in in 30 kilometer ben ik afgedaald naar 270 meter. Met de wind in de rug kreeg ik een vaartje van dik 30 km. per uur.
Dat kon ik op deze lange rit van meer dan 100 km wel gebruiken. Natuurlijk is de hele rit niet op deze wijze verlopen, op een bepaald moment moest ik rechtsaf slaan en werden de stijgende weg en de wind mijn tegenstander. Maar wie maalt daarom als hij eenmaal het voor vandaag gestelde doel bereikt heeft. Ik zit in Skopje, heb onderdak en de 10 bb heb ik ook al van genoten. Zodirect ga ik wat eten en nadenken wat ik morgen ga doen en dan weer op tijd onder de wol. Ik neem aan dat ik dan nog een paar uur slaap krijg. We zien het wel.
Tot blogs
Raymond
Ook kom ik hier moslima's tegen en moskeeën, de mannen zijn niet zo gemakkelijk te herkennen. In ieder geval kom je deze niet in Servië tegen.
Ik ben vroeg vertrokken vanmorgen en dat was maar goed ook. Want het is uiteindelijk behoorlijk warm geworden. Ik zit nu in een hostel in een 5 persoonskamer. Weer eens wat anders. Kijken hoe aardig ze me morgenochtend nog vinden met mijn gesnurk. Nu heb ik in ieder geval heerlijk zitten kletsen met de beheerder van het hostel ook met wat Australiërs heb ik al een gesprek gevoerd maar die gaan vanavond al weer verder richting Belgrado. Dus daar zal ik niet al te zeer over uitwijden. Ik ga zo direct de stad even verkennen al ben ik wel moe van de rit. Zo'n stad als dit verdient het om even te bezichtigen. Ik kan dan vervolgens besluiten of ik morgen nog blijf of dat ik door rijdt. Dat laatste is het verstandigste als ik op tijd in Tessaloniki wil arriveren en daar heb ik tenminste 3 fietsdagen voor nodig. Ik ben er nog niet uit en jullie horen wel wat er gaat gebeuren.
Vandaag heb ik al met al lekker kunnen fietsen. Toen ik in Macedonië de weg aan het zoeken was werd ik uiteindelijk verwezen naar de M1. De hoofdautoweg. Er was nl. Geen alternatieve route voor handen. Zodra ik op deze plek aankwam stond daar een politiepatrouille, die daar snelheidscontroles aan het uitvoeren waren. Ze hielden me natuurlijk staande. Officieel mag je niet op zo'n weg fietsen. Maar het was super rustig en ik kwam uit Nederland, een mooi land volgens die meneer, dus ik moest mijn gele regenjackie aan trekken en dan mocht ik gaan. Dat heb ik dus maar gedaan. En ik moet jullie zeggen, ik heb het fantastisch gevonden. Ik zat op 567 meter hoogte in in 30 kilometer ben ik afgedaald naar 270 meter. Met de wind in de rug kreeg ik een vaartje van dik 30 km. per uur.
Dat kon ik op deze lange rit van meer dan 100 km wel gebruiken. Natuurlijk is de hele rit niet op deze wijze verlopen, op een bepaald moment moest ik rechtsaf slaan en werden de stijgende weg en de wind mijn tegenstander. Maar wie maalt daarom als hij eenmaal het voor vandaag gestelde doel bereikt heeft. Ik zit in Skopje, heb onderdak en de 10 bb heb ik ook al van genoten. Zodirect ga ik wat eten en nadenken wat ik morgen ga doen en dan weer op tijd onder de wol. Ik neem aan dat ik dan nog een paar uur slaap krijg. We zien het wel.
Tot blogs
Raymond
-
24 September 2013 - 18:23
Jacques:
Ja, Skopje kennen we allemaal. Volgens mij met de Olympische Winterspelen. Ook de mijnrampen aldaar. Voor de rest ziet de omgeving er ook mooi uit en is de foto vandaag wel overgekomen.
Ja, zo'n afdaling hoort ook in jouw verhaal thuis. en geef de tussen piketten een grotere afstand.
Geweldig en ook nog een schoner land maakt het alleen maar fijner. Zeg een fijne avond een goede beslissing nemen. Ik zou as ik jou was niet teveel druk zetten , dus gewoon morgen gaan, eventueel pas in de middag . Succes in ieder geval en veel plezier. Jacques
-
24 September 2013 - 18:47
Lia:
Wat apart dat er in de twee verschillende landen op zo'n korte afstand zoveel verschil van vuile en schone natuur te zien is. Maar de foto die je vandaag meestuurde laat toch wel een mooi land zien. En wat een luxe een 5 persoons kamer in dat hostel waar je voor één nacht je domicilie hebt. Ik wens je sterkte met het nemen van een beslissing en wens je voor morgen weer een mooie dag toe. Fiets-ze!
Liefs Lia -
24 September 2013 - 22:21
Reinhardt:
Dit jaar is er een groot schaaktoernooi in Scopje gespeeld,het" Karpos Open" in maart dus je bent te laat.
Maar dat hindert niet want als je terug bent opent "Ons Toernooi" gewoon weer.
Voorlopig eerst stijgende wegen en tegenwind de baas zien te worden en wellicht helpt daarna wind in de rug en de weg naar beneden.
Goed dat de bermen hier schoner zijn, ik kan me herinneren dat er in de jaren zeventig in Griekenland er ook zoveel troep langs de weg lag maar wat ik de laatste jaren zie is dat een stuk beter geworden ben benieuwd of jij dat ook opmerkt in Griekenland .
Verder wens ik je een goede voortzetting en elke keer dat ik op mijn elektrisch aangedreven fiets zit denk ik aan je verhalen over wind in de rug en zo.....
Reinhardt
-
24 September 2013 - 23:14
Karste En Geertje:
Dag Raimond
Misschien lig je al lekker te slapen of houden jullie elkaar wakker?
En sterkte met de beslissing wat je morgen gaat doen.
Maar jou kennende ga je niet over 1 nacht ijs!!
Denk als ik Macedonië lees in je route, lijkt Paulus wel die onderweg is.
Ben blij te lezen dat het goed met je gaat en nu uitzien naar de ontmoeting met Joost!!!
Wat een indrukken he? We genieten elke dag weer van je mooie verhalen en zullen het straks missen,maar een goed besluit wat je hebt genomen.
Karste print je verhalen uit en brengen die even naar Jan en Bertha Tissink,die ervan genieten.
Nu lieve groeten van Karste en Geertje
-
25 September 2013 - 09:22
Rita En Bob Wierenga:
Wat weer een geweldig verhaal van je belevenissen tijdens deze tocht.
Geweldig!
Succes verder en hartelijke groetjes
Rita en Bob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
