Thessaloniki

Vandaag dus deze erg grote stad bereikt. In grootte is het de 2e stad van Griekenland. De weg ernaar toe was aan de ene kant een makkie, zon, wind in de rug, lange afdalingen en af en toe een klimmetje maar de zon was onbarmhartig vandaag en deed zijn werk behoorlijk goed. Dus door de hitte was het toch nog zwaar en de afstand deed vervolgens de rest. Toch nog ff 83 km. gefietst. Voordat ik het hotel gevonden had en kon inchecken.
Maar het resultaat mag er naar zijn.
Een leuk hotel, een naar mijn nog korte ervaring leuke plek in de stad, ik zit nu te eten op een kade direct aan de Middellandse Zee in een erg druk restaurant. De boulevard staat vol met auto's in de file, en ik ontwaar menige ..... Kortom hoe zwaar hebben die Grieken het eigenlijk?
Maar dat is natuurlijk niet goed om zo te denken. Ik zit hier op het topje van de ijsberg en daar is het altijd wat warmer dan elders op die berg. In de dorpjes waar ik vandaag door heen ben gefietst heb ik echt wel gezien dat Griekenland het op dit moment zwaar heeft.
Ik heb vandaag een deel van de katoen oogst mee mogen maken. Het is toch grappig dat elk land zo zijn eigen gewassen, die het kweekt. Hier kom je dus hele velden met katoen tegen en die werd met grote combines van het bekende merk 'Jan Witteveen' geoogst.

Grote vrachtwagens brachten vervolgens de oogst verder richting de fabriek. Maar overal kon je witte bergen zien met datgene wat de Combine bij elkaar had 'gezogen'. Anders kan ik het niet bedenken want de planten leken na afloop nog redelijk heel om de bolletjes, die waren blijven hangen nog door te laten groeien. Dus ik heb wel niet door de sneeuw gereden vandaag maar af en toe in de bermen leek het er wel op. Er waaien natuurlijk gewoon veel van die pluizebollen ook gewoon weg.

Dus toch weer een keer genoten onderweg. Al moet ik wel zeggen, dat ik ook wel uitkijk naar de komst van Joost en het einde van de tocht, die daarmee automatisch in zicht komt. Jullie hebben mij nog niet horen klagen over zitproblemen maar je kunt van mij aannemen, die zijn er wel.

Ik wil nog even een dingetje rechtzetten, dat ik gisteren compleet vergeten ben.
Ik heb natuurlijk aan de verjaardag van mijn broer Alphons gedacht en luidkeels zijn verjaardagslied gezongen gisteren maar in mijn blog heb ik hem niet genoemd. Dat vind ik toch wel een blamage. Fons alsnog van harte gefeliciteerd en ik hoop het hiermee een beetje goed te maken. In de komende week zijn er nog weer 2 familieleden jarig. Jullie horen wel wie en wanneer.

Morgen komt Joost echt. Ik zal hem verwelkomen op het vliegveld. Jullie lezen wel hoe wij ons vermaakt hebben morgen. Ik kijk ernaar uit en heb er veel zin in.

Groeten
Raymond